వైష్ణవి వేడిక్కించే విరహిని.... Part-11

ఒక రోజు... కాలేజ్ నుండి ఇంటికి వస్తుండగా ఫ్రెండ్స్ తో మాట్లాడుతూ లేట్ అయిపోయింది. ఆ రోజు కిరణ్ రాలేదు. బస్సులన్నీ వెళ్ళిపోయాయి. కాలేజ్ ఊరినుండి చాలా దూరం. కొంచెం ముందుకు హై వే మీద నడిస్తే బస్సు స్టాప్. సిటీ బస్సు కూడా ఫ్రీక్వెన్సీ చాలా తక్కువ. ఎప్పుడో గంటకో గంటన్నరకో ఒక బస్సు వస్తుంది. అవీ సరిగ్గా ఆగవు. ఆటోలు కూడా చాలా తక్కువగా వస్తాయి. అదీ టికెట్ సర్వీస్ మీద. ఊరికి 20 కిలోమీటర్ల పైన ఉన్న ఇక్కడినుండి సిటీకి వెళ్ళాలంటే... సొంత వాహనం ఉంటేనే ఈజీ. అంతకు ముందు ఒకసారి కూడా ఇలానే దొరికిపోతే... ఇంకో అమ్మాయి కూడా నాకు తోడు ఉండడంతో ఆటో కూడా లక్కీగా దొరకటంతో ఆ రోజు తేలికగానే ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను. కానీ పరిస్థితి చూస్తోంటే... ఇవ్వాళ అలా అయేలా అనిపించలేదు. కాస్త కంగారు పడుతూ.. బస్సు స్టాప్ కి వెళ్ళాను. ఈరోజు కిరణ్ ఊళ్ళో లేకపోవడంతో... ప్రోగ్రాం ఏమీ అవ్వలేదు! దాంతో ఒళ్ళంతా బాగా దూలగా ఉంది. త్వరగా వెళ్లి బాబాయ్ దగ్గర అయినా కుమ్మించుకుందామంటే ఇలా ఆటంకం. బాబాయ్ కి ఫోన్ చేసాను కానీ తను చాలా దూరంలొ ఉన్నట్టు, వచ్చేసరికి కనీసం మరొ మూడు గంటలైనా పడుతుందని చెప్పాడు. తమ్ముళ్ళు స్కూల్ నుండి అప్పుడే రారు. ఉసూరుమంటూ స్టాప్ లో నిలబడ్డాను.

ఆటోలు రెండు వచ్చాయి కానీ... ఫుల్ లోడ్ తో ఉండి ఆగకుండా వెళ్ళిపోయాయి. ఒకటి రెండు లారీల వాళ్ళు... ఆకలి చూపులతో స్లో చేసుకుంటూ వెళ్లారు కానీ నేను ఆపే ప్రయత్నం చెయ్యలేదు. ఆగితే ఏదైనా టాక్సీ లాంటిదే ఆగాలి అనుకుంటూ నిలబడ్డాను. పోనీ బస్ వచ్చినా బావుణ్ణు అని ఆలోచిస్తున్నాను. అరగంట గడిచింది కానీ ఏ వాహనమూ రాలేదు. చీకటి పడిపోతోంది కానీ బస్సు కూడా ఎక్కడా అలికిడి లేదు. విసుగ్గా అనిపించింది కానీ ఏం చేస్తాను? చెయ్యి పెట్టి అపుతున్నా ఎవరూ ఆగకుండా వెళ్ళిపోతున్నారు. అలా ప్రయత్నాలు చెయ్యగా చెయ్యగా ఎట్టకేలకు ఓ ఇన్నోవా దయతలచి ఆగింది. పక్కగా తెచ్చి ఆపాడు డ్రైవర్. అదోలా నన్ను కిందనుండి పై దాక పరికించి చూసి అడిగాడు...'ఎక్కడికి వెళ్ళాలి...?' 'బస్సు స్టాండ్ లో దింపేస్తే చాలండీ... లేదా సిటీలో ఏ బస్సు స్టాప్ లో దింపినా పర్వాలేదు' 'ఎక్కు'  మిడిల్ డోర్ తెరుచుకుంది. 'హమ్మయ్య' అని ఎక్కాను. చుట్టూ చూసే సరికి... అక్కడ నలుగురు కుర్రాళ్ళు. డ్రైవర్, వాడి పక్కన మరో కుర్రాడితో కలిపి మొత్తం ఆరుగురు. అంతా 18 నుండి ముప్పై ఏళ్ళ లోపే ఉంటారు. కాస్త భయం వేసింది కానీ... ఏమీ కాదులే అని సంబాళించుకుంటూ కూర్చున్నాను.

'ఏ కాలేజ్' వాళ్ళలో ఒకడు అడిగాడు. చెప్పాను. 'ఇంత సేపు ఉండిపోయావేం?' మళ్ళీ అడిగాడు వాడు. ఎర్రటి కళ్ళతో రఫ్ గా ఉన్నాడు వాడు. అసలు ఆ ఆరుగురు కూడా అలా రఫ్ గానే ఉన్నారు. బహుశా అంతా డ్రైవర్లు అయి ఉండాలి. 'అప్పుడప్పుడూ లేట్ అవుతుంది.' 'మిగతా అందరికీ... బాయ్ ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారేంటి?' అన్నాడు మరొకడు వెకిలిగా... గార పట్టిన పళ్ళు బైట పెట్టి. మిగతా అంతా పగలబడి నవ్వారు. ఏమీ చెప్పలేదు. సిటీ ఇంకా ఎంత దూరం ఉందో చూద్దాం అని బైటకు చూసాను. కానీ ఎక్కడా ఆ జాడ కనపడలేదు. అయోమయంగా మరోసారి గమనిస్తే... హైవే నుండి పక్కకు ఇంకేదో దార్లో వెళ్తున్నట్టు అర్ధం అయింది... 'సిటీకి అని చెప్పాను కదా... ఇదేంటి ఎటో వెళ్తున్నారు?' డ్రైవర్ని అడిగాను. 'ఇలా షార్ట్ కట్ ఉందిలే...' అంటూ నా పక్కవాడు నాకు బాగా దగ్గరగా జరిగాడు. 'వద్దు... హైవే కి తిప్పండి... నేను వెళ్లిపోవాలి ఇంటికి...' కాస్త గొంతు పెంచి చెప్పాను. నాకేదో వీళ్ళతో తేడాగా అనిపిస్తోంది...! భయంగా కూడా ఉంది. 'లేట్ ఎలాగూ అయింది కదా! ఎందుకు కంగారు... వెళ్దువుగానిలే' అన్నాడు నా పక్క వాడు నా భుజం మీద చెయ్యి వేస్తూ...!

'ఎటు తీసుకెళ్తున్నారు నన్ను?' అన్నాను ఏడుపు ముఖం పెట్టి... వాడి చెయ్యి తోసేస్తూ...! 'నీతో చాలా పని ఉందమ్మా...' మళ్ళీ చేతిని వేసి నా భుజాన్ని గట్టిగా నొక్కుతూ... అన్నాడు పక్క వాడు. నాకు ఏడుపు వస్తోంది. 'ఎందుకు ఏడుపు ఎందుకు...? పని అయిపోగానే ఇంటికేగా పంపించేస్తాం!' ఎదురుగా కూర్చున్న వాడు అనునయంగా అంటూనే.... నా మరో భుజం మీద చెయ్యి వేసాడు. గట్టిగా నొక్కాడు. 'వద్దు నన్నేం చెయ్యకండి...' అన్నాను ఏడుస్తూ వాడి చెయ్యిని తీసేందుకు ప్రయత్నిస్తూ.  'పర్వాలేదు బుజ్జీ... నిన్ను మా పని కాగానే నీకు కావలసిన చోటికి దింపేస్తాం కదా... ఎదురుగా ఉన్న మరొకడు... మరింత ముందుకు వచ్చి... నా గడ్డాన్ని పట్టుకుని... చెప్పాడు. వీళ్ళు నన్ను అంత ఈజీగా వదిలేటట్టుగా లేరు. నా పని అయిపోయిందనుకున్నాను. భయంతో నాకు ఏడుపు ఆగడంలేదు. ఆ చివరగా నేను కూర్చున్న సీట్లో కూర్చున్న వాడు మాత్రం అందరికంటే చిన్నగా కనిపిస్తున్నాడు. వాడు వినోదంగా ఇదంతా చూస్తున్నాడు. నా వైపు, నా శరీరం వైపు స్కాన్ చేస్తూ ఎప్పుడో చూసేసాడు వాడు కూడా!

నా పక్క వాడు ఒక్క అడుగు ముందుకేసాడు. 'ఇప్పుడేంటంటే... నువ్వు ముందు ఏడుపు ఆపి... మాకు కో ఆపరేట్ చెయ్యాలి... లేదనుకో... అనవసరంగా చాలా అవమానాలపాలు కావలసి వస్తుంది... మీ కాలేజ్ లో, ఇంట్లో మొత్తం మేమంతా నిన్ను వాడుకున్నట్టుగా చెప్పేస్తాం. ఇంకా వాడుకుంటాం అని కూడా చెప్తాం...' 'వద్దు వద్దు... ప్లీజ్ అలా చేయకండి... అసలు నన్ను ఏమీ చేయకండి... ప్లీజ్... నాకు చాలా భయంగా ఉంది... ఇప్పటికే ఇంట్లో అంతా కంగారు పడుతూ ఉంటారు... నన్ను వదిలెయ్యండి...ప్లీజ్...' ఏడుస్తూ బ్రతిమాలాను. 'వెర్రిదానిలా ఉన్నావే... లేదంటే... మేము వెర్రి ....ల్లా కనిపిస్తున్నామా నీకు... నిన్ను బండి ఎక్కించుకుని... ఇంత దూరం తీసుకొచ్చి... ఖాళీగా ఎందుకుంటాం చెప్పు? ఏమీ చెయ్యకుండా ఎందుకు వదిలేస్తాం చెప్పు? అసలే... ఒళ్ళంతా ఎక్కడా పడితే అక్కడ జున్ను ముక్కలా ఉన్న నిన్ను అంత తేలికగా ఎందుకు వదిలేస్తామే...?' ఎదురుగా ఉన్న వాడు పెద్ద క్లాస్ తీసుకుని... నా చున్నీని... పక్కకు తీసాడు. నేను నా రెండు చేతులతో ఆపటానికి ప్రయత్నించాను కానీ... వాడి బలం ముందు విఫలం అయిపోయి... నిస్సహాయంగా ఏడుస్తూ ఉండిపోయాను. 'అబ్బో పెద్ద సరుకేరా... చూడు.... దీనమ్మ ఎంత పొంకంగా చూస్తున్నాయో... నా ఎదురుగా ఉన్న ఎర్రటి కళ్ళ వాడు కామెంట్ చేసాడు. ఆ కామెంట్ పడగానే పక్కవాడు ఊరుకుంటాడా? 'అవునే భలే ఉన్నాయి... ఏదీ ఒక్క సారి చూడనీ... అని పైనుండి... చెయ్యి వేసాడు. గుభేలుమంది గుండె. బాబాయ్, కిరణ్ కాకుండా మరో మగవాడి చెయ్యి అక్కడ! నేనేమీ అనకపోవడం వాడికి ఉత్సాహాన్ని ఇచ్చింది... చేతిని బలంగా నొక్కి... 'మామా బలే గుంట దొరికిందిరా మనకి ఇవ్వాళ మనకి పండగే పండగ...!' అంటూ... నా రొమ్మును ఒడిసి పట్టుకుని... బలంగా పిసికాడు.

నా ఎదురుగా ఉన్నవాడు మరింత ముందుకొచ్చి... నా మరో రొమ్మును గట్టిగా పిసుకుతూ... 'హబ్బా ఏం పెంచావే... భలే పెద్ద పెద్ద సైజులు...!'  నేను మాత్రం ఇంకా ఏడుస్తూనే ఉన్నాను... వాళ్ళను అడ్డుకోవడానికి ప్రయత్నించినా చేతుల్ని బలంగా వెనక్కి తోసి, నొక్కి పట్టి వాళ్ళ పనిలో వాళ్ళు ఉండిపోయారు. నా ఎదురుగా కూర్చున్న మరొకడు కూడా దగ్గరగా వచ్చేసాడు ముగ్గురూ... నా చన్నుల మీద దాడి చేసారు.  'ప్లీజ్ వదిలెయ్యండి... ప్లీజ్...' అంటూ ఇద్దర్ని... వెనక్కి తోసాను. అంతే! నా చెంప చెళ్ళుమంది! 'చంపేస్తాం లంజా ఎక్కువ చేసావ్ అంటే... నోరు మూసుకుని... మేం చెప్పింది చెప్పినట్టు చెయ్యి... అంతే! లేకపొతే నిన్ను అందరం రేప్ చేసి పడ దెంగి సముద్రంలో విసిరేస్తాం జాగ్రత్త!' గట్టిగా అరిచాడు వాడు. దాంతో నేను మరింత భయపడిపోయాను! 'హెల్ప్ హెల్ప్...' అని బైటకు అరుద్దాం అనుకున్న ఆలోచనను ఆపేసాను ఇక. ఏడుస్తూ... వాళ్ళు ఏం చెపితే అది చెయ్యక తప్పదనే ఆలోచిస్తున్నాను. 'ఏంట్రా అలా లొట్టలు వేస్తున్నావ్... ఇంకా చిన్న వాడివే కదా... నిన్ను చూడనిస్తున్నాం సంతోషించు... సీ అండ్ ఎంజాయ్ అంతే... ఇంకా నీకు అసలు పనికి వయసు లేదు...' అన్నాడు నా పక్క వాడు వాడి పక్కన కూర్చుని అందరికంటే చిన్నగా కనిపిస్తున్న కుర్రాడితో. వాడు గుటకలు మింగుతూ జరుగుతున్నదంతా చూస్తున్నాడు. 'లేదన్నా... నాకు 18 నిండిపోయాయి... 19 నడుస్తోంది...' అర్థింపుగా, సమర్థింపుగా చెప్పాడు వాడు. 'అయినా సరే నువ్వు అందరికంటే జూనియర్ రా నీకు లేదు అంతే... ప్రస్తుతానికి చూసి నేర్చుకో... ఎలా చెయ్యాలో... ఏం చెయ్యాలో!' పెద్దగా నవ్వుతూ ఎర్ర కళ్ళవాడు నా రొమ్మును గట్టిగా పిసుకుతూ చెప్పాడు. మిగతా వాళ్ళు కూడా అది చాలా పెద్ద జోక్ లా పకపకా నవ్వుతున్నారు. నేను ఎంత ఏడ్చినా వాళ్ళు పట్టించుకోరని అర్ధం అవుతోంది. అరచి, గోల చేసి ప్రయోజనం లేదు. అయినా సరే మరోసారి విఫలయత్నం చేసాను...

'ప్లీజ్ నన్ను వదిలెయ్యండి... మీకు దణ్ణం పెడతాను... నన్నేమీ చెయ్యకండి... ప్లీజ్...' మళ్ళీ ఏడుపు వచ్చేసింది నాకు. 'ఇంకో సారి వదిలేయమన్నావంటే పీక నొక్కి చంపేస్తాను లంజా....! చెప్పా కదా ఇవ్వాళ అనుకోకుండా మాకు దొరికావు... మమ్మల్ని సంతోషపెట్టు... నీకు సంతోషపెట్టడం ఎలానో రాకపోతే... ఆ విషయం మాకు వదిలేయ్... మేం చేసుకుంటాం... నోరుమూసుకుని మేము చెప్పింది చెప్పినట్టు చెయ్... మారు మాట్లాడకు...లంజా... ఒక్కసారి చెబితే అర్ధం కాదా నీకు...?' కర్కశంగా కసిరాడు... నా పక్క వాడు. చేసేది ఇంకేమీ లేక మౌనంగా ఉండిపోయాను. ఏడుపు మాత్రం ఆగడంలేదు. 'భలే హైబ్రీడ్ కోడిపెట్టలా ఎదిగావే... ఎక్కడా చూసినా మెత్తగా... ఉన్నావు...' అంటూ ఎదురుగా ఉన్న ఎర్ర కళ్ళ పక్కనా కూర్చున గళ్ళ చొక్కా వాడు నా నడుము పక్కన కండ పట్టుకుని గిల్లాడు. 'హమ్మా....' అన్నా బాధతో.  'అప్పుడే ఏమైంది... ఏ కొంచెం దానికే గోల పెట్టేస్తే ఎలానే... కాసేపటికి... ఇంకా చాలా ఉంది! కాబట్టి... బాగా ప్రిపేర్ అవ్వు...!' నా పక్కవాడు అలా అంటూ... ముచ్చికలు రెండిటినీ గట్టిగా లాగుతూ... నలిపేస్తూ చెప్పాడు. అందరూ... గొల్లుమంటూ నవ్వారు. నాకు ఒకపక్క వాళ్ళు చేస్తున్న పనులకు, మరో పక్క అంటోన్న మాటలకు బాధ కలుగుతోంది. వీళ్ళందరూ ఇప్పుడేం చేస్తారో... అన్న భయం ఆవహించి... ఏడుపు ఎగదన్నుకొస్తోంటే... ఆపుకోవడానికి విశ్వ ప్రయత్నం చేస్తూ... ఉన్నాను.

'ఇంకా ఎంతసేపురా... ఎక్కడో ఒక చోట ఆపు... నాకసలు కసి ఆగడంలేదు... జున్ను ముక్కలాంటి ఈ పిల్లను చూస్తుంటే...!' డ్రైవింగ్ చేస్తున్న వాడిని కసిరాడు... గళ్ళ చొక్కా వాడు.  'అవున్రా... అసలు నాకైతే... ఇప్పుడే... దీనమ్మ.... ఎక్కేయ్యాలనిపించేస్తుంది....' నా పక్క వాడు అన్నాడు. ముగ్గురూ నా శరీరంతో ఆడుకుంటూనే ఉన్నారు. ఒకడు... నా పొట్ట మీద కేలికేస్తున్నాడు. ఇంకో ఇద్దరూ... చెరో చన్నూ పట్టుకుని వాళ్ళిష్టం వచ్చినట్టు పిసుకుతూ... నా బుగ్గల్ని గిల్లుతూ... భీభత్సం చేసేస్తున్నారు. 'వచ్చేసాం రా... ఇంకో ఐదు నిముషాలు. అయినా మీరేమో ఆల్రెడీ స్టార్ట్ చేసేసారు. అసలు దాన్ని లోపలకి ఎక్కించుకున్న వాడిని నేను. అందరం కలిసి దెంగుదాం అన్న ఐడియా ఇచ్చింది కూడా నేనే. మరి నాకెంత ఆత్రంగా ఉంటుందో చెప్పండి అన్నాడు డ్రైవర్ గాడు.  'వాళ్ళు పై పై పనులు మొదలెట్టేసార్రా... మనమే... ఇలా ఖాళీగా ఉన్నాం...' తన బాధను బైట పెట్టాడు... డ్రైవర్ పక్క కూర్చున్న గుబురు మీసాల వాడు. మరో ఐదు నిమిషాల్లో కారు ఒకచోట ఆగింది. చుట్టూ చూస్తే అర్ధం అయింది... ఎర్రమట్టిదిబ్బలు...! సాయంత్రం పూట కావడంతో ఎక్కడా నరసంచారం లేదు. బాగా లోపలి తీసుకొచ్చి ఆపాడు కారుని.

ఇక్కడ వీళ్ళు... కాసేపట్లో... ఇష్టం వచ్చినట్టు నాతో ఆడుకుంటారు అన్నమాట...' అనుకున్నాను. ఆ తర్వాత ఏం చేస్తారో అన్న భయం కూడా వేసింది. ఎర్రమట్టి దిబ్బల మధ్యలో ఆగి ఉంది ఇన్నోవా. ముందు ఉన్న డ్రైవర్, వాడి పక్కన ఉన్నవాడు వెనక్కి వచ్చారు. డ్రైవర్ పేరు రాజు. వాడి పక్క వాడి పేరు గోపి. నా పక్కన కూర్చున్నవాడి పేరు వేణు. ఎదురుగా కూర్చున్న ఎర్ర కళ్ళ వాడి పేరు శ్రీనుమరో అయిదు నిమిషాల్లో కారు ఆగింది. కిటికీలోంచి చూసాను... ఎర్ర మట్టి దిబ్బలు... సాయంత్రం కావడంతో నారా . వాడి పక్కన కూర్చున్న గళ్ళ చొక్కా వాడు మౌళి. వాళ్ళు ఒకరినొకరు పిలవడాన్ని బట్టి నాకలా అర్ధం అయింది.  'ఏంట్రా ముగ్గురూ బాగా ఎంజాయ్ చేసినట్టున్నారు...!' లోపలికి వచ్చి ముగ్గురూ ఫ్రెండ్స్ వైపూ చూస్తూ... అడిగాడు రాజు. నా వైపు చూసి అదోలా నవ్వాడు. నా ఏడుపు ముఖం అలానే ఉంది.  'ఏదోలే మామా, పై పై పిసుకుడే కానీ... లోపలకు దూరలేదు కదా... లంజ భలే కసిగా కనిపిస్తోంది కండ పట్టి...! ఏడుపు ఆపితే కదా... అస్తమానూ నన్నేం చెయ్యొద్దు.. నన్నేం చెయ్యొద్దు... వదిలెయ్యండి... ఇదే కదా గోల...' విసుగ్గా చెప్పాడు... గళ్ళ చొక్కా వాడు... అదే... మౌళి.

'ఇదేమన్నా ఫస్ట్ నైట్ ఏంట్రా.... పాలగ్లాసుతో రమ్మనడానికి...? పోనీ మనం ఏమైనా దాని బాయ్ ఫ్రెండ్స్ మా...? అసలు ఎవడైనా దీన్ని దెంగాడో లేదో... ఏంటే... ఓపెనింగ్ అయిందా నీకు?' నా వైపు చూస్తూ అడిగాడు. వాడి కళ్ళలో అలాంటి ప్రశ్న వేసినందుకు ఆనందం! మిగిలిన వాళ్ళంతా పగలబడి నవ్వారు. నేను మౌనం వహించాను.  'సరేలే నువ్వెలా ఇదివరకు ఎవడితో దెంగించుకుంటే మాకెందుకు కానీ ఇప్పుడు మాత్రం... మాకు సుఖం అందించు... గోల చెయ్యకుండా.... ఇక్కడ అరిచినా ఎవడూ నిన్ను రక్షించడానికి రాడు. కాదన్నావా... అందరం తెగించి ఉన్నాం... చంపేసి పోతాం!' చాలా కఠినంగా చెప్పాడు రాజుగాడు.  నా ఫ్రెండ్స్ జోక్ చేసే వాళ్ళు... 'రేప్ తప్పని సరి అయినప్పుడు ఎంజాయ్ చెయ్యడం బెటర్' అని. ఇప్పుడు పరిస్థితి అలానే ఉంది. అలా అని ఎంజాయ్ చేసేటట్టుగా కూడా లేదు. వీళ్ళు నన్ను అంత పైశాచికంగా దెంగేలా అనిపిస్తోంది. కానీ ఏమీ చెయ్యలేను కదా...! 'ఒరేయ్ నేను మొదలెడతాను... మీరు ఇలా వచ్చెయ్యండ్రా ... ఈ సీట్లోకి. నీకు చూడడం తప్ప చేసే పర్మిషన్ లేదని చెప్పేసాం కదరా రవీ... నువ్వు కూడా ఇలా వచ్చి వాళ్ళ పక్కన సర్దుకో... ఎలా దెంగాలో నేర్చుకో... హహ్హహ్హా... ఏంటే అలా చూస్తున్నావ్.... మొదలెడదామా పని... అదే... రేప్... చెయ్యనా?' అని అడిగాడు నా వైపు చూసి. 'హుమ్మ్... భలే ఉన్నావే కొవ్వుపట్టి... పెద్దవే నీవి...' నా రొమ్ముల మీద చెయ్యి వేసి... గట్టిగా వత్తాడు.

'ఎలా పెంచావే ఇంత సైజు... నొక్కుతుంటే లొంగటం లేదు...?' ఇప్పుడు వాడి రెండు చేతుల్లోనూ నా రెండు సళ్ళూ ఉన్నాయి. డ్రెస్ పైనుండే వాటిని గట్టిగా పిసుకుతున్నాడు.  'హబ్బా' అన్నాను వాడు ఇష్టం వచ్చినట్టు నలిపేస్తుంటే బాధతో. 'మామా... లక్కీరా నువ్వు....మాకు ఛాన్స్ ఇచ్చావ్ కాదు... ఎలా ఉన్నాయో లోపల మాకు చూసే అదృష్టం అన్నా ఇవ్వరా...' ఒకడు అరిచాడు. 'అవునే... ఇవి డ్రెస్ పైనే ఇంత కసి రప్పిస్తున్నాయి కదా... డైరెక్ట్ గా ఎలా ఉంటాయో చూడాలి... ఒక్క సారి టాప్ తీసేయమ్మా....' ఆర్డర్ వేసాడు. బాబాయ్ కానీ, నా బాయ్ ఫ్రెండ్ కిరణ్ కానీ వేరు. వాళ్లతో చనువు ఏర్పడ్డాక దెంగించుకున్నాను. అలాంటిది వీళ్ళెవరో ముక్కూ ముఖం తెలియని వాళ్ళ ముందు బట్టలు తీసేయ్యాలంటే... ఛాలా సిగ్గుగా అనిపించింది... ఏడుపు కూడా వచ్చింది... అలానే ఏడుస్తూ... నా తప ని పైకి జరిపాను... తల మీదనుండి మెల్లగా తీసేసాను. 'వావ్.... కెవ్వ్ కేకన్నా.... ఏముందో చూడు లంజ.... పిటపిటలాడిపోతుంది లంజ...!' బ్రాలోనుంచి ఉబికి వచ్చేటట్టుగా ఉన్న నా పరువాలు రెండూ వాళ్ళ కళ్ళ పడగానేవచ్చిన రియాక్షన్ అది.

'హుమ్మ్..... భలే ఉన్నావే... ఉండు నేను విప్పుకుంటాలే... బ్రా...' అని నా దగ్గరగా వచ్చి... వీపు వెనక హుక్ తీసేసి... నా ముందులు రెండిటికీ స్వేఛ్ఛ కల్పించాడు. అవి ఒక్కసారిగా ముందుకు ఉరికాయి.  'పంపర పనసకాయల్లా ఏం పెంచావే... ఇంత చిన్న వయసుకే ఇంత పెద్ద సైజా....?' ఒక చన్నును నోట్లో పెట్టుకుని... గట్టిగా కొరికాడు. పక్కనే ఉన్న మిగతా వాళ్ళు ఊరుకుంటారా...? ఇంకో రెండు చేతులు నా మరో రొమ్ము మీదకు వచ్చి గట్టిగా నలిపేసాయి...! మరొకడు... నగ్నంగా ఉన్న నా వీపు పక్కన కండ మీద చెయ్యి వేసి తన ప్రతాపాన్ని చూపించడం మొదలు పెట్టాడు. 'బొడ్డు చూడరా దీనిది ఎంత లోతుగా ఉందో...' అంటూ... రాజు మధ్యలోనుండి సందు చేసుకుని... నా పొట్ట మధ్యలో తలపెట్టాడు ఇంకొకడు...! 'ఎక్కడా చూసినా నీ బలుపుకు అంటూ లేదే... భలే ఉన్నాయి బుగ్గలు...' అంటూ మౌళిగాడు ఒక బుగ్గ గిల్లి... మరో బుగ్గ మీద ముద్దులు గుప్పించాడు.  బెల్లం చుట్టూ ఈగల్లా... అన్ని వైపులా ముసురుకున్నట్టుగా మూగారు వాళ్ళు ఐదుగురూ... ఎవడికి నచ్చిన పార్ట్ ని వాడు నలిపేస్తూ...కొరికేస్తూ... ఎలా పడితే అలా ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు. అందులోనూ... పరమ మాస్ గాళ్ళేమో, ఇష్టం వచ్చినట్టు రఫ్ రఫ్ గా నా ఒంటిని హేండిల్ చేసేస్తున్నారు...!

'కింద చూపించకపోతే... మజా ఏముంది.... విప్పు మామా....' వేణుగాడు కేక పెట్టాడు. బోటం... ముడి తీసాడు రాజు. నేను నా నడుమును పైకి ఎత్తే లోపే... ఇద్దరు సాయం పట్టి... వాళ్ళే లేపెసారు.. చార చరా దాన్ని కిందకు లాగేసాడు...మరొకడు! లావుపాటి తొడలు... పైకి వచ్చే కొద్దీ... మరింత బలుపుగా.... మధ్యలో మరింత అందంగా... నా ప్యాంటీ లోనుంచి ఊరిస్తూ... కనిపిస్తోన్న నా త్రికోణం... వాళ్ళను మరింత రెచ్చగొట్టేసింది...! 'తియ్ మామా... కిందకు లాగెయ్....!' అంటూ చొరవగా వాడే చెయ్యి వేసి... లాగేసాడు శ్రీను! అంతే...! అందరి కళ్ళలో ఆనందం... విపరీతమైన కామం....!  'ఓహ్... భలే ఉంది రా మామా లంజ పూకు.... లంజవి అన్నీ పెద్ద సైజులే... పూకు కూడా భలే బలవపెట్టింది లంజ...!' అంటూ... చెయ్యి వేసి గట్టిగా పిసికాడు గోపి గాడు! 'ఒరేయ్... అలా చెయ్యి వేసేయ్యకు... అది నాది....' అని రాజు వాడిని కోప్పడ్డాడు. నా పొట్ట మీద ఇద్దరూ, చెరో రొమ్ము మీద ఇద్దరూ... దాడి చేస్తుంటే... రాజు గాడు... నా పూకు పైన దాడి చేసాడు... ఇంకా సిగ్గుతో... తొడల్ని దగ్గర చేసిన నా వైపు చూసి... 'తెరవ్వే లంజా... నీకొక్క దానికే ఉందా పూకు?' అంటూ... నా తొడ మీద గట్టిగా గిల్లాడు. 'హబ్బా...' అని బాధతో విలవిలలాడిపోయాను...!

అవేమీ లెక్క కాదు కదా వాళ్ళకి. నా లావుపాటి తొడల మధ్యలో... కవ్విస్తూ... కనిపిస్తున్న రెండు రెమ్మలూ... రాజు గాడికి పిచ్చెక్కించాయి... 'హుమ్మ్... లంజా భలే ఉంది... నీ పూకు.... ' చేతిని అక్కడ పెట్టి... లోపల కెలికాడు...! ఎంత బలవంతం అయినా... శరీరం లో అవయవాలు స్పందించకుండా ఉండవు కదా! వాడు అక్కడ చెయ్యి పెట్టేసరికి... అంత ఏడుపులోనూ... బాధలోనూ... భయంలోనూ కూడా... సుఖంగా అనిపించింది...! కానీ దాన్ని పైకి ముఖంలో కనిపించకుండా చెయ్యడానికి చాలా ఇబ్బంది పడ్డాను.  మౌళిగాడు ముఖంలో ముఖం పెట్టి... నా పెదవులను అందుకున్నాడు. శ్రీనుగాడు నా బుగ్గల మీద ముద్దులు గుప్పిస్తూ మధ్య మధ్యలో... నా పొట్టను పిసుకుతున్నాడు. గోపి గాడు... నా కుడి చన్ను పని పడుతున్నాడు. గట్టిగా పిసికేస్తూ... ముచ్చికను కసిగా నలిపేస్తూ.. దాని అంటూ చూస్తున్నాడు. మౌళిగాడు నా ఎడమ రొమ్మును నోట్లో పెట్టుకుని కుడుస్తున్నాడు. రొమ్ము చివర్లోని... ముచ్చికను పెదవుల మధ్యకు, పంటి మధ్యకు తెచ్చి కొరుకుతూ.. నలుపుతూ... సరదా తీర్చుకుంటున్నాడు. మరో పక్క చిన్న వాడిని చేసి పక్కకు పెట్టేసిన రవిగాడు... వీళ్ళ వినోదాన్ని, నా నగ్న శరీరపు అందాలను చొంగ కార్చుకుంటూ చూస్తున్నాడు

రాజు గాడు నా తొడల మధ్య డ్యూటీ వేసుకున్నాడు. మధ్య మధ్యలో నా పొట్టను కూడా నలుపుతూ... తన కుడి చేతిని నా పూరెమ్మల మధ్యలో ఉంచి... బొటన వేలికి... చూపుడు వేలికి మధ్యలో... పూగోడల మెత్తటి భాగాన్ని ఉంచి... లోలోతుల్లోకి... వెళుతుంటే...నాకు అలాంటి భయంకరమైన పరిస్థితిలోనూ... లోపల మరిన్ని రసాలు ఊరిపోయాయి...!  'పూకంటే నీదేనే... నీయమ్మ... లంజ... భలే ఉందే.... చనా భటూరాలా....హుమ్మ్...' నా పూకును తనివి తీరా చూస్తూ... వేళ్ళ వేగం పెంచాడు...!  'లాభం లేదురా ఇంకా... నేను తట్టుకోలేను... లంజ పూకు రసాలు ఊరిపోయి... మొడ్డను లేపేసింది... దెంగితేనే కానీ నా దూల తీరదు దీన్ని...!' అని గబా గబా గుడ్డలు ఊడదీసేసుకున్నాడు రాజు గాడు! నల్లటి మొడ్డ నా తొడల మధ్యలో దర్శనం! ఈలోగా మిగతా వాళ్ళు అందరూ కూడా బట్టలు విప్పెసుకున్నారు...! చుట్టూ చూస్తే....అయిదు మొడ్డల దర్శనం...! ఒకటి బాగా పొడవుది, ఒకటి మధ్యస్తంగా ఉన్నది, మరొకటి.... సన్నగా, ఇంకొకటి లావుగా...ఓహ్.... ఇది నిజమేనా అన్నట్టుగా ఉంది నా చుట్టూ...! సినిమాలో రేప్ సీన్లు చూసి నిజంగా ఇవి సాధ్య పడతాయా అనుకునే దాన్ని. నా ప్రశ్నకు జవాబు ఇదే అన్నట్టుగా... ఇవ్వాళ నాకే ఈ సామూహిక అత్యాచారం! 'రెడీనా....?' అన్నట్టుగా కళ్ళెగరేసి... తన మొడ్డను గురి చూసి... నా పూకు మధ్యలో సర్దుకుని ముందుకు ఉరికాడు రాము. కసిగా నన్ను దంచడం మొదలు పెట్టాడు. అలా నన్ను దెంగడం చూసి చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళు మరింతగా రెచ్చిపోతూ.. నా రొమ్ముల మీద... పొట్ట మీద... ముఖం మీద.. ఎక్కడా పడితే అక్కడ నలిపెయ్యడం, కోరికేయ్యడం మొదలుపెట్టారు మిగతా వాళ్ళు.

ఏకధాటిగా చాలా వేగంగా నన్ను దెంగుతున్నాడు రాజు. రెమ్మల్ని ఒరుసుకుంటూ... రైల్ ఇంజన్లా దూసుకుపోతోంది వాడి మొడ్డ స్పీడుగా...! నాకు వాడి దెంగుడులో వేగం బాగా నచ్చింది.... క్రమేపీ ఈ భయానక దృశ్యంలోనే ఆనందం వెదుక్కోవడం నాకు తెలీకుండానే నేను చేస్తున్నట్టుగా అప్పుడనిపించింది...! 'దెంగు మామా....' 'అదిరిపోవాలి పూకు లంజకి...' 'పూకు పచ్చడి చేసెయ్యాలి లంజకు...!' 'స్పీడ్ పెంచు మామా... అదీ అలా దెంగు... అదీ...' మిగతా నలుగురు నా శరీరంతో రక రకాలుగా ఆడుకుంటూనే... రాజుగాడిని ఎంకరేజ్ చేస్తున్నారు...! అయిదు ఆరు నిముషాలు దెంగి... టెన్షన్ వల్లనో... చుట్టూ మిగతా వాళ్ళు ఉండడం వల్లనో.... జివ్వుమంటూ... తన సుల్లలోని సారాన్ని పూకంతా నింపేశాడు.... రాజు.... 'లంజా....లంజా భలే ఉందే.... భలే ఉందే... నీ పూకు ...హుమ్మ్...' అని చివర్లో... గట్టిగా కేకలు వేస్తూ...! 'అదర దెంగావ్... మామా లంజ గుద్దని...!' మెచ్చుకోలుగా చెప్పాడు... మౌళిగాడు....! 'నువ్వు లక్కీరా రాజూ.... ముందు ఈ లంజను నువ్వే వేసుకున్నావ్...!' అసూయగా చెప్పాడు వేణు. 'నా రైట్ హ్యాండ్ వి కదరా..... ఇప్పుడూ నీకే నా తర్వాత ఛాన్స్...!' ఇంకా తగ్గని ఆయాసంతో చెప్పాడు రాజు. (To be continued in Part-12)