అబ్బా! చంపేస్తున్నావ్…మ్..కానీ, నీ కసి అంతా చూపించు…కుళ్ళబొడిచేయ్.... Part-04

సరిగ్గా అదే సమయానికి వైజాగ్ లో… ఫంక్షన్ హాల్ ముందు ఆటో దిగాడు శివ. లోపలకి వెళ్ళి తెలిసిన వాళ్ళు కనిపిస్తే, పలకరించి, పోయి ఒక చైర్ లో కూర్చున్నాడు. రాత్రి బస్ లో జరిగిన సంఘటన, ఉదయం లలిత ప్రవర్తన అతని మెదడుని తొలిచేస్తుంది. ముఖ్యంగా, ఆమె జరిగిన విషయం రాజేష్ కి చెప్పేస్తుందేమో అని టెన్షన్ పడుతున్నాడు. అతను ఆ ఆలోచనల్లో ఉండగా, ఎవరో తన ముందుకు రాబోయి, వెనక్కి తిరిగి వెళ్ళిపోయినట్టుగా అనిపించి చూసాడు. ఎవరో పట్టు చీర సింగారించుకొన్న యువతి వెళ్ళిపోతుంది. వెనక నుండి షేపులు అదిరిపోయాయి. కొంతసేపు తన ఆలోచనలను పక్కన పెట్టి, ఆమె వైపే చూస్తున్నాడు. తన బందువుల పిల్ల కాదు. అవతల వాళ్ళ తరఫు పిల్ల అయి ఉంటుంది. ఇంతలో ఆమెని ఆపి ఎవరో స్త్రీ మాట్లాడుతుంటే, కాస్త తీరుబడిగా చూసే వీలు కలిగింది. నడుము దగ్గర తిరిగిన వంపుకు, వదులుగా వేళ్ళాడుతున్న గొలుసు అదనపు అందాన్నీ, వయ్యారాన్నీ ఇస్తుంది. ఆ వయ్యారాన్ని చూస్తూ “తస్సాదియ్యా..” అనుకొంటూ ఉండగా,
ఆమె యదాలాపంగా వెనక్కి తిరిగింది. చూసి షాకయ్యాడు. ఆమె ఎవరో కాదు లలిత. ఆమె అతను తనని చూడడం గమనించి, చూపులు తిప్పుకొని, అక్కడనుండి వెళ్ళిపోయింది. ఇక్కడనుండి పోయేలోగా, అమెకి తన మీద ఉన్న కోపాన్ని పోగొట్టేయాలని డిసైడ్ అయ్యాడు. లేచి ఆమె వెళ్ళిన వైపే పోయి ఆమెని వెదికి పట్టుకొని, “లలితా! ప్లీజ్…సారీ చెప్పాను కదా, క్షమించ వచ్చుగా…” అన్నాడు. ఆమె విదిలించుకున్నట్టు చూసి వెళ్ళిపోయింది. పట్టువదలని విక్రమార్కుడిలా ఆమె వెంట పడ్డాడు. ఆమె అంతకంటే పట్టుదలగా తప్పించుకొని తిరగసాగింది. వెంటపడి, వెంటపడీ వేసారిపోయాడతను. చివరకి ఏదో పనిమీద ఆమె స్టోర్ రూమ్ దగ్గరకి వచ్చినప్పుడు, ఆమెకి అడ్డం పడ్డాడు. “ప్లీజ్, అయిపోయిందేదో అయిపోయింది. ఎప్పటిలాగానే ఉందాం.” అన్నాడు. “మర్యాదగా వెళ్ళిపోతావా? గట్టిగా అరవనా?” అంది ఆమె. అతను చుట్టూ చూసాడు. ఎవరూ కనబడలేదు. ధైర్యం చేసి ఆమె చెయ్యి పట్టుకొని “ప్లీజ్..” అన్నాడు. ఆమె కోపంగా చూస్తూ గట్టిగా అరవబోయింది. అతను కంగారుగా ఆమెని లాక్కొని, తన పెదవులతో ఆమె పెదవులను మూసేసాడు. ఆమె గిలగిలా కొట్టుకుంటూ, అతని వీపుపై పిడిగుద్దులు కురిపించసాగింది. అతను ఆమెను మరింత గట్టిగా హత్తుకుంటూ, ముద్దు తీవ్రత పెంచసాగాడు. ఆమె పెనుగులాట కూడా పెరగసాగింది. ఆమె మెడ వెనక చేతులు వేసి, అదుముకుంటూ, తన నాలుకను ఆమె నోటిలోకి తోసాడు. “మ్…” అంటుంది ఆమె. కొంచెం కూడా గేప్ ఇవ్వకుండా, ఆమె నాలుకతో తన నాలుకను పెనవేసి, అమృతాన్ని జుర్రుకోసాగాడు. ఆమె కొద్దిసేపు, తన నాలుకని పక్కకి తప్పించడానికి ప్రయత్నించింది. క్రమేపీ, ఆమె పట్టు సడలిపోతుంది. అతని వీపుపైన ఆమె గుద్దులు ఆగిపోయాయి. అది గమనించిన అతను, మరింత తీవ్రంగా ఆమె నాలుకతో పెనుగులాట కొనసాగించాడు. ఆమె “మ్..మ్..” అంటూ నెమ్మదిగా సహకరించసాగింది. క్రమేపీ వాళ్ళ ముద్దు తీవ్రత తగ్గి, ఆశ్వాదన పెరిగింది. ముద్దునుండి ఒక్కక్షణం విశ్రాంతి తీసుకొని, మళ్ళీ ఆమె పెదవిని అందుకున్నాడు శివ, కాకపోతే కాస్త తీరుబడిగా. కింది పెదవిని ఒకసారి చప్పరించి, ఆగి ఆమె మొహంలోకి చూసాడు. అతని ఎంగిలికి తడిసిన ఆమె పెదవి మెరుస్తుంది. మరింత మోహంగా మరోసారి ఆమె పెదవిని అందుకున్నాడు. ఆమె శరీరంలో శక్తిలేనట్టు అలాగే నిలబడి పోయింది. కొద్దిసేపు పెదవిని చప్పరించిన తరువాత, “చెప్పు, క్షమించినట్టేగా??” అన్నాడు. ఆమె ఏమీ మాట్లాడక పోయేసరికి, లాలనగా “ప్లీజ్ రా లలితా..” అంటూ మరోసారి ఆమె పెదవిని చప్పరించి, “చెప్పు..” అన్నాడు. ఆమె అలాగే మౌనంగా ఉండిపోవడంతో, మళ్ళీ ఆమె పెదవిని అందుకోబోయాడు. ఇంతలో ఎవరో అటుగా వస్తున్న చప్పుడువిని, అతన్ని విడిపించుకొని వెళ్ళిపోయింది లలిత. అయితే ఆమె నడకలో మునుపటి కోపం లేకపోవడం గమనించి, చిన్నగా నవ్వుకున్నాడు శివ. ఆ తరువాత మండపంలో రెండు మూడుసార్లు కనిపించింది ఆమె. చుట్టూ చాలామంది ఉండడంతో, ఆమెని కలవడానికి కూడా కుదరలేదు. ఇద్దరి కళ్లూ కలసుకుంటున్నప్పుడు, ఆమె కాస్త తడబడింది కానీ, తిరస్కారం, కోపం చూపించక పోయేసరికి “హమ్మయ్య..” అనుకున్నాడు. తరువాత ఆమె పేరంటాళ్ళతో కలసి ఎటో వెళ్ళిపోయింది. పెళ్ళి తతంగం దాదాపు ముగుసిపోవడంతో…కొత్త దంపతులకు శుభాకాంక్షలు చెప్పి, నేరుగా బస్ స్టేండ్ కి వెళ్ళిపోయాడు శివ. ఒక అరగంటలో బస్ దొరికింది. ఎక్కి విజయవాడ పోయాడు. అతను వెళ్ళిన అరగంటకి, లలిత కూడా విజయవాడకు వెళ్ళే మరో బస్ ఎక్కి, విజయవాడ చేరుకుంది. హైదరాబాద్ లో ఉన్న రాజేష్, సరితలు కూడా వేరువేరుగా విజయవాడ చేరుకున్నారు.  ఊరికి వచ్చాడే గానీ, పదేపదే లలితే గుర్తుకువస్తుంది శివ కి. అతి కష్టం మీద రెండు రోజులు కంట్రోల్ చేసుకొన్నాడు. ఇక ఆగలేక ఆఫీస్ ఎగ్గొట్టి, రాజేష్ ఇంటికి చేరుకున్నాడు. అతనికి షాక్ ఇస్తూ రాజేష్ తలుపు తీసాడు, “ఏంట్రా! ఆఫీస్ కి పోలేదా ఈ రోజూ?” అంటూ. శివ మనసులోనే కాస్త తడబడి, తమాయించుకొని “లేదురా, ఇటువైపు పని ఉండి వచ్చాను. బైట నీ బైక్ చూసి, ఉన్నావని ఎక్స్ పెక్ట్ చేసి వచ్చా.” అంటూ లోపలకి అడుగు పెట్టాడు. లలిత అతన్ని చూసి ఏ రియాక్షన్ ఇవ్వాలో అర్ధంగాక అలా నిలబడిపోయింది. “అదేంటే, అలా నిలబడిపోయావ్? మీ అన్నయ్యకి కాఫీ అయినా ఇవ్వవా?” అని రాజేష్ అనగానే, “ఇప్పుడే తెస్తా.” అని గబగబా వంట గదిలోకి పోయింది. “నువ్వు కాఫీ తాగరా, నేను పోయి స్నానం చేసి వస్తా.” అని రాజేష్ బాత్ రూమ్ లోకి పోయాడు. అతను అలా వెళ్ళగానే, ఒక పది సెకనులు వెయిట్ చేసి, మెరుపులా వంట గది లోకి పోయాడు శివ. స్టవ్ మీద పాలగిన్నె పెడుతున్న లలితను వెనకనుండి పట్టుకోగానే, ఆమె ఉలిక్కిపడి వెనక్కి తిరిగింది. అతను ఆమెని కౌగిలిలో బంధించేసాడు. అమె విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నిస్తూ “వెళ్ళిపో, నేను అరిస్తే, అయన నిన్ను చంపేస్తాడు.” అంది. ఒక్కక్షణం ఆమె కళ్ళలోకి చూస్తూ, “వదిలేయాలా!? అరుస్తావా!?” అంటూ, చటుక్కున ఆమె పెదాలను అందుకొని, కసిగా ముద్దుపెట్టేసాడు. “మ్..” అంటూ అతన్ని తోసేయబోయింది ఆమె. కాని అతను మరింత బలంగా బిగించేస్తూ, ఆమె పిరుదులపై ఒక చేయి వేసి నొక్కుతూ, ఆమె నోటిలోకి తన నాలుకను చొప్పించి, ఆమె నాలుకను మెలేయసాగాడు. ఆమె “మ్..మ్..” అని గింజుకోవడం తప్ప ఏమీ చేయలేక పోతుంది. భర్త ఎక్కడ వచ్చేస్తాడో అని చెమటలు పట్టేస్తున్నాయ్ ఆమెకు. అతను మాత్రం ఎంజాయ్ చేస్తూ, ఒక చేతిని ఆమె పొత్తికడుపు పై ఉంచి నిమురుతూ, ఒక వేలుని ఆమె బొడ్లో ఉంచి తిప్పసాగాడు. ఆమెలో కంపనాలు మొదలయ్యాయి. ఆ చేతిని అలాగే ఆమె చీర కుచ్చిళ్ళ లోకి తోసి, ఆమె గుబురు పొదను తాకాడు. అమె ఒక జర్క్ ఇచ్చి గబుక్కున అతన్ని తోసేసింది. అంతలోనే, బాత్ రూమ్ తలుపు చప్పుడవడంతో, అతను మళ్ళీ మెరుపులా హాల్ లోకి చేరుకున్నాడు. ఆమె వంటగదిలోనే చాటుగా తన చీర సవరించుకొని, కాఫీ పనిలో పడిపోయింది. ఒక ఐదు నిమిషాల తరువాత రాజేష్ వచ్చేసరికి, లలిత కాఫీ పట్టుకొచ్చి ఇచ్చింది. తాగిన తరువాత రాజేష్ పైకి లేచి, “పదరా, నిన్ను ఆఫీస్ దగ్గర డ్రాప్ చేస్తాను.” అన్నాడు. శివ కూడా పైకి లేచి, “కాఫీ సూపర్ గా చేస్తుందిరా లలిత, దాని కోసమైనా మళ్ళీ మళ్ళీ రావాలనిపిస్తుంది.” అన్నాడు ఆమె వైపే చూస్తూ. ఆమె అలాగే బిత్తరబిత్తరగా చూస్తుంది. అది గమనించని రాజేష్ “కాఫీయే కదా..” అని, లలిత వైపు చూసి “వీడు ఎప్పుడొచ్చినా కాఫీ ఇచ్చేయ్.” అని, శివతో “నీకు ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు అడిగి తీసుకోరా.” అన్నాడు. శివ లలితవైపు ఓరగా చూసాడు. ఆమె తన భర్త వైపు అయోమయంగా చూసి తల కొట్టుకొని లోపలకి పోయింది.  రాజేష్, శివను అతని ఆఫీస్ దగ్గర దించాడు. అతను లోపలకి పోగానే, ఒక ఐదు నిమిషాలు వెయిట్ చేసి, తన బైక్ ను శివ ఇంటి వైపుకు పోనిచ్చాడు. (Written by Mango Shilpa -- To be continued in Part-05)