Pages

Friday 30 January 2015

నిన్ను తనివితీరా చూసుకుని ని ఒంట్లో అనువనువు తాకాలి.... Part-16

అలా మంచం పైన వాలి నిద్ర పోటానికి ప్రయత్నిస్తున్నాను కాని మనసు లొ అలజడి అలానె ఉంది ఈయన ఇంతలా అతుక్కుపోయాడంటే వాళ్ళు ఇల్లు మారి ఎటన్న వెళ్ళినా ఆగుతాడా అస్సలు ఆగడు ఏమి చేయాలి ఎలా ఆపాలి ఇలా ఆలొచిస్తూ ఉంటే కుమార్ దగ్గరకు జరిగి నా మీఎద చేయి కాలు వేసాడు తల తిప్పి వాడివైపు చూసా వాదు కళ్ళు మూసుకునే ఉన్నాడు నిద్ర లొ ఉన్నాడో లేక నటిస్తున్నాడో తెలిలేదు అలా చుస్తుంటే నా బుర్రలో మెరుపు లాంటి ఆలొచన ఒచ్చింది దీనితో ముండ మాయ నుంచి మావారిని బయటకి లాగొచ్చు అనిపించింది. ఫొద్దున్నే లెవగానె పక్కింటాయనకి చెపాను మీరు ఇంకొ నెల రోజులు ఇక్కడే ఉండాలి థరవాత మారిపొదురు అన్నాను నా మాటతీరు చాలా ద్రుడనిస్చయం తో ఉన్నాయి అది నాకే అర్దమైపోతుంది ఆయన అలా నా మాటలు విని ఎమయింది అంతా ఒకేనా అన్నాడు ఎమి పరవాలేదు బాగా ఆలొచించాను దీనికి పరిష్కారం దొరికింది అన్నాను ఏంటది అన్నాడు తరవాత తీరుబడిగా చెప్తాను నన్ను నమ్మండి అని టైము అయిపోతుందని కుమార్ కి కావల్సినవన్ని సర్దిపెట్టి చెప్పల్సినవన్ని చెప్పి స్కూలు కి వెళ్ళిపోయాను.


నా బుర్ర లొ ఉన్న ఆలొచన ఎలా ఆచరనలో పెట్టాలో అని ఒకటే ఆలొచన, పని చేసినా అన్యమనస్కంగానే చేస్తున్నాను నా మోగుడు కామం తీర్చుకోదానికి మత్రమే ఇలా చెస్థే పట్టించుకొకుండా ఒదిలేసెదాన్ని కాని నాకు తెలిసి ఇలా హనీమూన్ త్రిప్పు వేసాడంటే అది కమం దాటి ప్రేమ మారిందని నా నమ్మకం అది నిట్టనిలువునా చీరేసి అతని గుండెల్లో పాతుకుపోయిన కుకటి వ్రేళ్ళతో సహా పీకెయాలనెదె నా ఆలొచన దానికి ఒక్కటే దారి ఒకమన్షి మీద ప్రేమ చచ్చిపోవాలంటే అసహ్యం పెంచాలి కొపమొచ్చిన తగ్గిపోతుంది గాని అషయం పెంచితే మత్రం ఎన్నటికి తరగదు ఇలా నా బుర్ర లొ ఆలొచనలు పరిగెడుతుంటే ఏంతేఎ ఎవరికొ ముర్దెర్ ఫ్లాన్ చేస్తున్నట్టు అంత దీర్గంగా ఆలొచిస్తున్నావ్ అంటు పక్కన కూర్చుంది రమ ఖాళి పెరియడ్ కావటం తో నేను ఒక్కదాన్నె ఉన్నను లేని నవ్వు తెచ్చుకుని ఏమి లెదే ఎంటిలా ఒచ్చావ్ చెప్పు అన్నాను దాని చూస్తుంటేనె నాకు చిరాకేస్తుంది ఇనా ఏమి అనలేను థూ నా బతుకు అనిపించింది ఇంతలో ఏమీలేదె మద్య విక్కీ ని అసల దగ్గరకు రానివ్వటం లేదంట తెగ బాద పడిపొతున్నాడు సాయంత్రం ఒక్కసారి పైకెళ్ళు అంది. నాకు ఇక తిక్క నషలానికి రేగింది ఎంటే పిచ్చి పిచ్చి గా ఉందా ఎమనుకుంటున్నావ్ అసల నీఖు వాడు కావాలన్నావ్ ఒదిలెసాను నా పని నేను చూసుకుంటూ పోతున్నాను మళ్ళి ఒచ్చి నీ రుబాబు ఎంటి అసలు అని గట్టిగ అరిచెసా చాలా కోపంగా....

అది నిర్లక్ష్యం గా మొఖం పెట్టి ఎంతి రాని గారికి నొరు లెగుస్తుంది తమరి రాసలీలలు అన్ని నా దగ్గర ఇంకా బద్రంగానె ఉన్నయన్న సంగతి మర్చిపోయినట్టు ఉన్నావ్ మర్యదగా చెపిన మాట వింటే అందరికి మంచిది అంది ఇక నాంచి అనవసరం అనుకుని బెంతనే నా సెల్ లో ఉన్న దాని వీదియో ప్లే చేసి దాని ముఖం ముందు పెట్టాను ఒక్క పది సెకన్లకే దాని మొఖం లో రంగులు మారిపోయాయి ఇప్పుడు అది బయపడుతూ చూస్తుంతే నేను నిర్లక్ష్యం గా దాని వైపు చూసి నా సహనం సచ్చిపోయింది పద ఇద్దరి బతుకులు నసనం చేసెసుకుందాం నెను పూర్తిగా తెగించేసాను ఇంకొక్క క్షనం కూడా బనిస లా నేను బతకలేను పద పదా అని కొపంగా అరుస్తున్నాను అసలు నాకు ఎమిందో నాకె అర్దం కావట్లేదు ఇంతలో అది ఏడుపు మొదలెట్టింది ని పరిస్తితి ఇప్పుదు నాకు అర్దమింది మి ఆయన అన్న నిన్ను ఇంట్లొంచి వెళ్లగొట్టి ఒదిలెస్తాడు కాని మా ఆయన మాత్రం నన్ను నిలువునా నరికెస్తాడు పని మత్రం చెయకు నీ కాళ్ళు పట్టుకుంటాను అని కాళ్ల మీద పడబోయింది ఇన్నాళ్ళు నేను చూసిన రమ వేరు ఇప్పుడు కనిపిస్తున్నది వేరు...


అది నటనో నిజమో నాకు తెలీదు కాని ఎదెమిన ఇప్పుడప్పుడే అది నా జొలికి రాదు అని మత్రం అనిపించింది దాన్ని పట్టుకుని పైకి లేపి నాలుగు మంచి మాటలు చెప్పి మనం సుఖపదలి కాని జీవితాలని నసనం చేసుకోకూడదు గుర్తుపెట్టుకొ విఖ్ఖి గాడ్ని నువ్వె ఉంచుకో నేను అడ్డు రాను నన్ను మాత్రం మద్యలో లాగకు ఎలా సర్ది చెప్పుకుంటావో నీ ఇస్టం ప్లీజ్ అర్దం చేసుకో అన్నాను సరే అని నా ఫోను వైపు చూస్తుంది ప్రస్తుతానికి అది బద్రంగానే ఉంటుంది విష్యాన్ని పూర్తిగా తరవాత సెటిల్ చేసుకుందం ఇప్పుడు నా మనసేమి బాలేదు వెళ్ళు అన్నాను ఏమనుకుందో ఏమో కాం గా వెళ్ళిపోయింది.... అది వెళ్ళాక మనసు ఎంత హాయిగా ఉందో మాటల్లో చెప్పలేను ఎంత బారం దిగిపోయింది అది కూడా సరయిన సమయానికి మా ఆయన విష్యం తెల్చె దాక అడ్డంకి ఉండధు హమ్మయ్య అనుకుంటూ ఆలొచనలన్ని ఒక దారికి తెచ్చుకుని ఫైనల్ గా ఒక పూర్తి ప్లన్ బుర్రలో గీసుకుని ఇక ఇంటికి వెల్డాం అని బయలుదెరాను...(To be continued in Part-17)

No comments:

Post a Comment